فرض کنید رهبری نیامده بود!

  دقیقا همین سه محور را ارزیابی کنید. "امنیت" و "دولت" و "برخی اصولگراها و انقلابی ها".  محسن مهدیان: خیال کنید صبح یکشنبه رهبری سخنرانی نداشت؛ چه اتفاقی می افتد؟ اگر یک شنبه صبح نبود، امروز چه خبر بود؟ دولت چه سرنوشتی داشت؟ برخی انقلابی ها چه عاقبتی پیدا می کردند؟  دقیقا همین سه محور را ارزیابی کنید. "امنیت" و "دولت" و "برخی اصولگراها و انقلابی ها".  امروز کشور... اگر سخنرانی رهبرانقلاب نبود، مجلس وارد طرح سه فوریتی می شد. تردید حاکمیت در اجرای تصمیم، در بدنه جامعه تقویت می شد. تقابل نماینده ها با رئیس مجلس و تقابل مجلس با سران قوا تبدیل به نقار و به جامعه کشیده می شد. کف خیابان بلافاصله پیام تذبذب را دریافت می کرد و پرشورتر روند اعتراض را پی می گرفت.  از طرفی ضدانقلاب مسلح و بابرنامه، نقش آفرین در صحنه بود. از ساعت اول آتش می ریخت. در روز نخست، به اندازه 6 روز اعتراضات سال 96 خراب کاری و خسارت داشتیم. ابعاد تداوم این دشمنی های سازمان یافته را حدس بزنید.  و حساب دولت... بالاترین سطح تصمیم گیری که با حکم حکومتی تشکیل شده بود به غایت تضعیف می شد. مجلس مقابل قانون قرار می گرفت. اگر هم مصوبه متوقف نمی شد به جهت جلب اعتماد به پائین ترین سطح تنزل می کرد و چه بسا طرح متوقف می شد. آنگاه دولت چه سرنوشتی پیدا می کرد؟ دولت نامحبوب، دو سال پایانی را باید در متزلزل ترین شرایط طی می کرد. حتا سیاست های درست دولت نیز به اجرا نمی رسید. هیچ اعتمادی برای اجرای تصمیمات دولت در جامعه وجود نداشت. سرمایه اجتماعی متلاشی میشد و دولت اعتماد به نفسش را از دست می داد. انشاالله دقت دارید که سقوط اجتماعی دولت متوقف به رئیس جمهور و کابینه و غیره نبود و اقتصاد را به خاک می نشاند و جامعه را با بیشترین آسیب مواجه می کرد.  و اما انقلابی ها... امنیت و دولت به کنار، ورود شجاعانه و جوانمردانه رهبرانقلاب دست برخی اصولگراها و انقلابیون را هم گرفت. رهبری کم کاری "ساکتین بنزین" را جبران کرد. کسانی که نقش مرجعیت خود را ایفا نکردند. یا سکوت کردند یا بدتر دمیدند. کسانی که نتوانستند بین "ساختارهای مردمی" و "اعتراض های مردمی" جمعبندی معرفتی داشته باشند. کسانی که نتوانستند بین "اصل طرح" و "نحوه اجرا" تفکیک کنند.  برخی انقلابیون به آتش حضور در خیابان ها نفس دادند. برخی بهترین فرصت را برای به توبره کشیدن دولت دیدند و دقیق نشدند که امروزِ دولت، هنگامه مراقبت از مردم و جامعه است. اصولگراهای مجلس بااظهارنظرهای شاذ، شورای عالی سران را غیرقانونی و به تقابل با اراده رهبری در تشکیل سران قوا رفتند. برخی در خیال تجمع مقابل مجلس بودند و و و. این مسیری که آغاز کرده بودند را باید تا انتها می رفتند؛ و چه سرنوشتی پیدا می کردند الله اعلم..  صبح یک شنبه شد.... توجه دادن به ساختارهای مردمی نیاز به تذکر داشت؟ پی گیری اعتراضات از طریق قانون مبهم بود؟  اما بازهم کار به پشت بلندگو کشید.

امیرکبیر، مرد روزهای سخت

تحولات امیرکبیر در کمتر از چهار سال صدارت

• اولین کارخانه‌های ایران در دوران امیرکبیر احداث شده و صنایع دستی نیز توسعه و رونق گرفت.
• تاسیس مدرسه دارالفنون برای تربیت دانشمندان ایرانی
• مبارزه با فرقه‌های گمراه که سعی در انحراف باورهای مردم داشتند.
• در دوران صدارت امیرکبیر، هیچ قراردادی به نفع استعمارگران امضاء نشد.

محمودجانقربانی پنج‌شنبه 1 فروردین 1398 ساعت 05:26

امیرکبیر که پایه‌گذار اندیشه‌ی ترقی در ایران به‌شمار می‌رود، در مدت سه‌سال و یک‌ماه و 27روز خود یک سیاست مستقل و ملی در پیش گرفت.
زمامداری امیرکبیر وارث وضعی کاملا نامساعد و مملو از مشکلات و موانع برای خدمت و کار بود او موقعی مصدر کار شد که همه چیز و همه جای مملکت را فساد فرا گرفته بود. کادر هیئت حاکمه به صورت غیرقابل اصلاحی در فساد غوطه‌ور بود. جنوب و شمال کشور مثل موم در دست انگلیس و روس قرار داشت. دربار بیش از آلت بی‌اراده‌ای در دست بیگانگان چیزی نبود.

ارتش به‌صورت سازمانی در جهت سرکوبی و ناراحت کردن مردم درآمده بود. نیروی دریایی که در آن تاریخ برای کشورهای مجاور دریاها نقش حیات و مرگ را داشت، اصلا در ایران وجود نداشت. صنعت به‌صورت موجود در کشورهای پیشرفته‌ی آن روز دنیا، ابداً در ایران به‌چشم نمی‌خورد و صنایع دستی مختصری هم که بود در مقابل هجوم و حمله‌ی سیل مصنوعات کشورهای مترقی، رو به ورشکستگی می‌رفت.

کشاورزی و دامداری به همان وضع قرون وسطی باقی‌مانده بود. اگر کسی هم به فکر بهره‌برداری از معادن و ذخائر و ثروت‌های خدادادی کشور می‌افتاد با توجه به وضع زمامداران و کارشکنی‌های یغماگران خارجی منصرف می‌شد.‌‌

علم و ادب و هنر مخصوصا علومی که به ‌تازگی در غرب رواج پیدا کرده بود، کفر و الحاد به‌شمار می‌رفت و با این‌که تا آن روز در اروپا قدم‌های بلندی به طرف تکامل و ترقی برداشته شده و در اثر ارتباط و آمد و شد، آن پیشرفت‌ها از نظر سردمداران ایران پوشیده نبود، در ایران اقدامی برای اقتباس آن ترقی به‌چشم نمی‌خورد. در عوض، بازار رشوه و دزدی و تجاوز و تعدی و زورگویی هرچه بخواهد رواج داشت. القاب پرطمطراق و عناوین پرزرق و برق که حاکی از روح تنمّر و تفکر عده‌ای مغرور بود، در میان طبقه‌ی بالا و هزار فامیل دست به دست می‌گشت. در این وضعیت امیرکبیر شروع به اصلاحات در دو جناح داخلی و خارجی کرد.

اصلاحات اجتماعی امیرکبیر
امیرکبیر، دستور داد که رسم قمه‌کشی و لوطی‌بازی از شهرها و راه‌ها برداشته شود. وی حمل اسلحه سرد و گرم را ممنوع کرد. وی قاعده بست‌نشینی را لغو کرد.

اصلاحات مذهبی امیرکبیر
امیرکبیر، در پی منع قمه‌زنی و اصلاح امور روضه‌خوانی برآمد. وی نسبت به علمای مذهبی با احترام خاصی برخورد می‌کرد، با این حال میرزا ابوالقاسم امام جمعه تهران، از جمله روحانیونی بود که به شدت به مخالفت با امیرکبیر برخاست و بسیاری از روحانیون دیگر نیز به همراهی با او برخاستند.

امیرکبیر و حذف القاب و عناوین
امیرکبیر، القاب و عناوین فرمایشی را موجب زیان‌های اجتماعی می‌دانست و در نامیدن دیگران به گفتن واژه "جناب" اکتفا میکرد، حتی نسبت به مقام صدارت.

امیرکبیر و سر و سامان دادن به ارتش
امیرکبیر، مشق و دروس ارتشیان و تسلیحات آن‌ها و برکشیدن صاحب‌منصبان بی‌طرف و نهادن شغل و سمت در مقابل افراد و حذف مشاغل بی‌فایده در نظام سازمانی را پایه‌گذاری کرد. رسم بخشیدن مناصب بی‌شغل را برانداخت و معیار ترفیع صاحب‌منصبان، شایستگی ایشان گشت.
مهمات‌سازی در زمان امیرکبیر رشد کرد و توپ‌ریزی و باروت‌سازی تبریز دوباره رونق گرفت. در زمان امیرکبیر وضع لباس ارتش مرتب و منظم شد. به دستور وی لباس سربازان از پارچه ایرانی بود.

یکی از مواد مهم برنامه‌ی امیرکبیر در ترقی ایران ایجاد صنایع جدید بود

امیرکبیر، معمار تحول آفرین تاریخ کشور

  میرزا تقی خان امیرکبیر بزرگمردی از خطه عالم پرور استان مرکزی است که در مدت صدارت 39 ماهه خود خدمات ارزشمندی برای توسعه و ترقی ایران به یادگار گذاشت که با توجه به دوران خفقان حاکمیت قاجار، به نوعی تحول ماندگار است.
اقدامات ماندگار امیرکبیر ریشه در اندیشه ناب و خلاق و خودباوری دارد و این همان مولفه ای است که برنامه های الگوی توسعه ایرانی و اسلامی، به آن نیازمند است.
مشابهت راهبرد مدیریتی امیرکبیر با اهداف الگوی ایرانی و اسلامی عجین شده و اعتقاد راسخ به نقش دین در مدیریت جامعه، پیشرفت و ایجاد دگرگونی در ارزش ها است و این اصل اهمیت بازتعریف افکار و اندیشه ها و روش های کارکردی توسعه محور امیرکبیر و استفاده آگاهانه و به جا از آن در اهداف توسعه ای امروز را دوچندان کرده است.
برای طراحی و تدوین الگوی اسلامی - ایرانی توسعه تنها بهره گیری از تمام ظرفیت های کارشناسی و علمی حوزوی و دانشگاهی و تعامل مثبتی بین نهاد حوزه و دانشگاه کافی نیست بلکه بازشناخت تجارب موفق و تعریف برنامه های اجرایی برگرفته از این تجارب در بدنه اجرایی کشور می تواند به عنوان اصلی مهم در تحقق خواست و دیدگاه رهبر معظم انقلاب اسلامی در شتاب بخشی به اهداف کلان ترسیم شده نظام ایفای نقش کند.
معمار تاریخ ساز دوره قاجار نه تنها در برنامه های عمران و آبادانی، علم و کانون های فکری و علمی خدمات ارزنده به جای گذاشته بلکه در سایه راهبردهای خرد ورزانه، مولفه های مردم سالاری دینی و استقرار عدالت را نیز پایه ریزی کرد.
انقلاب شکوهمند اسلامی ایران امروز پرچم دار نهضت آزادی خواهی، فعالیت های انسان دوستانه و صلح طلبی برای جهان است و تحقق ایرانی آزاد و آباد بی شک به مولفه های خدمتگزاری بزرگمردانی چون امیرکبیر نیاز دارد.
نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در بیش از چهاردهه از حیات خود توانسته کارنامه درخشانی به جا گذارد و امروز همت بلند خدمتگزاران در کنار مشارکت فعال شهروندان از راهبردهایی است که روح اقتدار و سازندگی را در کالبد این کشور نهادینه می کند.
الگوی ایرانی، اسلامی پیشرفت به عنوان یکی از تاکیدات و رهنمود های رهبر معظم انقلاب اسلامی، تحقق عدالت فراگیر اجتماعی، سیاسی و اقتصادی را به همراه دارد که این مولفه ها در خدمات امیرکبیر نمایان بود.
اصلاحات ارزشمند امیر کبیر در شاخه های عمومی، نظامی، اشاعه عدالت، اخلاق مدنی و شهروندی، اصلاح امور شهری، نشر دانش و فرهنگ نوین، رونق ساختارهای صنعت و کشاورزی، مفاهیم جدید تجارت، گسترش وزارت خارجه، مبارزه با فرقه های نوظهور به عنوان فصلی آموزنده و درخشان در تاریخ ایران مقابل دیدگان ما به عنوان فرزندان امروز ایران است.
میرزا تقی خان فراهانی مشهور به امیرکبیر در سال 1186 در روستای هزاوه واقع در 18 کیلومتری غرب اراک زاده شد و در 20 دی ماه 1230در حمام فین کاشان کشته شد.
منزل پدری بزرگترین صدراعظم ایران در دربار قاجار در روستای هزاوه به ثبت آثار تاریخی رسیده است و با تخصیص اعتباراتی در سال های گذشته توسط سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مرمت و بازسازی شده است.
مناسبت سالگردشهادت امیرکبیر بر پهنه تقویم فرصتی طلایی است تا مسوولان فرهنگی، تصمیم سازان اجرایی و نخبگان فکری از آن برای الگوسازی و اشاعه روش های این آزاد مرد برای نسل جوان ایران الگوسازی کنند.
بنیانگذاری مدرسه دارالفنون برای آموزش دانش و فناوری های نو، انتشار روزنامه وقایع اتفاقیه، توسعه ورزش زورخانه ای، حذف القاب درباری، رسیدگی به وضع مالیات و خرانه، اصلاح چاپارخانه های دولتی و سامان ارتش، ایجاد قراول خانه، تاسیس دیوان عدالت، سدسازی و رواج کشت نیشکر، فرمان آزادی استخراج معادن و تدوین نقشه صنعت و بهبود امنیت داخلی ایران گوشه ای از خدمات وی در آن زمان است.